Skilaboð

Þessa stundina er ein af sýningunum á Hönnunarsafninu föst sýning. Þetta er sýningin Hönnunarsafnið sem heimili, yfirlitssýning yfir muni úr safneign Hönnunarsafnsins sett upp sem grunnmynd af heimili. Til þess að virkja sýninguna í þau fjögur ár sem hún mun standa verða reglulega settar inn í hana svokallaðar „heimsóknir” þar sem hönnuðir og listamenn setja upp tímabundnar sýningarheimsóknir inn á sýninguna. Sýningin Skilaboð er sú fyrsta af þessum „heimsóknum“.

Með tilkomu nýrra miðla hafa samskipti á milli heimilisfólks breyst og þróast. Samtölum, símtölum og post-itmiðum fækkar og talblöðrur taka við. Í „heimsókninni” Skilaboð skoða grafísku hönnuðirnir Katla Einarsdóttir og Una María Magnúsdóttir skilaboð á milli heimilisfólks á samskiptamiðlum og eru þeirra skondnu hliðar sérstaklega dregnar fram.

FRÁ SÝNINGARSTJÓRUM

“Við hittumst fyrst þegar Una var að læra við Gerrit Rietveld Akademíuna í Amsterdam og Katla var í sama prógrammi í skiptinámi frá Listaháskóla Íslands. Sumarið þar á eftir lágu leiðir okkar óvænt aftur saman þegar við unnum saman á Hönnunarsafninu. Við eigum í ákveðnu ástarsambandi við Hönnunarsafnið þar sem við finnum okkur alltaf þar saman aftur og aftur í allskonar spennandi verkefnum. Nýjasta verkefnið okkar er þessi sýning Skilaboð sem við erum ótrúlega spenntar fyrir.”

Þessa stundina er ein af sýningunum á Hönnunarsafninu föst sýning, og mun hún standa í fjögur ár. Þetta er sýningin Hönnunarsafnið sem heimili, yfirlitssýning yfir muni úr safneign Hönnunarsafnsins sett upp sem grunnmynd af heimili og líkt og á heimilum fólks má sjá þar hlið við hlið muni frá mismunandi tímabilum. Til þess að virkja sýninguna í þau fjögur ár sem hún mun standa verða reglulega settar inn í hana svokallaðar „heimsóknir” þar sem hönnuðir og listamenn setja upp tímabundnar sýningarheimsóknir inn á sýninguna. Sýningin Skilaboð er einmitt sú fyrsta af þessum „heimsóknum”, í desember mun Lilý Erla Adamsdóttir lífga upp á heimilið með veggteikningum í sinni „heimsókn” og svo bætast fleiri við eftir áramót.

“Sýningin varð til þegar Sigríður Sigurjónsdóttir forstöðumaður safnsins potaði í okkur þegar við vorum í sumarvinnu á safninu, og stakk upp á því að við gerðum svona sýningarheimsókn. Hún var byrjuð að pæla aðeins í því að skoða þetta efni, samskipti heimilisfólks á samfélagsmiðlum, en svo tókum við við keflinu og úr varð þessi sýning. Kjarninn að rannsókninni fyrir þetta verkefni var að skoða samskipti heimilismanna á samskiptamiðlum. Við byrjuðum á því að skoða þá spjallþræði sem við erum sjálfar í með okkar fjölskyldumeðlimum og skemmtum okkur alveg konunglega yfir því. Við köstuðum svo út aðeins stærra neti og fengum innsent efni frá fólki í kringum okkur. Við erum búnar að vera eins og kjánar í kasti yfir öllum þessum orðsendingum, þetta er búið að vera mjög fyndið allt saman. Það kom ákveðinn tímapunktur þar sem við urðum hræddar um að við værum búnar að ríla hvor aðra upp og værum þær einu sem fyndist þetta í alvöru fyndið en við erum búnar að prufukeyra þetta dæmi og þessi skilaboð vekja mikla gleði. Það er líka svo skemmtilegt hvernig maður tengir við skilaboð frá öðrum og fólk hefur mikið farið að deila eigin skilaboðum og sögum með okkur þegar það heyrir af þessu verkefni. Maður sér það líka þá hvað það eru eiginlega allir að tala um það sama í fjölskylduspjöllunum sínum. Þessi sýning er fyndin, eða við vonum allavega að fólki muni finnast hún fyndin og að sem flestir geti tengt við hana. Fólkið sem á skilaboðin er á öllum aldri, allt frá krökkum með takkasíma yfir í eldri borgara. Okkur hefur fundist gaman að skoða líka hvernig mismunandi aldurshópar tjá sig í skilaboðum og höfum tekið eftir alls konar mynstrum. Ungt fólk tjáir sig með styttingum, án þess að nota sérstafi og notar orðaforða sem tilheyrir hálfgerðu internet-slangri, á meðan eldra fólk tjáir sig í formlegri texta sem er málfræðilega réttur og vandaður. Þetta getur oft skapað mjög fyndnar andstæður, eins og til dæmis þegar ”

Skilaboðin verða sýnd á prenti, og lögð inn í föstu sýninguna á viðeigandi staði, þannig að skilaboðin sem hafa með kvöldmat að gera eru til dæmis í borðstofunni og skilaboðin sem tengjast fötum eru í fataherberginu og svoleiðis. Útlitið á prentefninu er svo innblásið af útliti á algengum samskiptamiðlum og pælingum um það hvernig maður túlkar eitthvað sem á heima í digital-heiminum á prenti. Við ákváðum að prenta sýninguna með prentaðferðinni risoprent sem er frekar ólík því sem fólk almennt tengir við síma og samskiptamiðla, en prentverkstæðið Farvi prentaði sýninguna fyrir okkur. Okkur fannst þessi prentaðferð passa skemmtilega við letrið sem við völdum sem er frekar nýstárlegt og svo bíður aðferðin líka upp á mjög góðan bláan lit sem er bjartur og hefur sterka tengingu við bláa liti sem maður sér á skjá.

Svo er líka gaman að segja frá því að við erum líka búnar að gera gólfmottu, sem verður til sýnis á sýningunni og einnig til sölu í safnbúð Hönnunarsafnsins. Mottan er unnin upp úr útliti sýningarinnar og á henni er ein af setningunum úr skilaboðunum sem við höfum safnað saman. Mottan er hálfgert orðagrín og frekar grilluð hugmynd sem við gátum ekki sleppt takinu af svo við gerðum hana bara. Mottan er framleidd í FabLab og er svona klassísk kókosgólfmotta sem við höfum laser-brennt skilaboðin í.